พาร์ทที่สอง “ครึ่งหลัง”
Sea Training Part 2>ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกๆ คน ที่คอยติดตามและให้กำลังใจผมมาตลอดนะครับ การเดินทางจากโคลัมโบ (ศรีลังกา) ไปโคชิ (อินเดีย) ใช้เวลาไม่นานครับ เมื่อเข้าจอดเมืองท่าต่างๆ ตามธรรมเนียมของทหารเรือแล้วเมื่อมีการเยี่ยมคำนับ แต่ละเมืองท่าก็จะจัดดุริยางค์มาต้อนรับ การเดินทางไปยังเมืองท่าต่างๆ อนึ่งก็เพื่อศึกษาวัฒนธรรมของประเทศนั้นๆ บางประเทศอาจะไม่นิยมทานอาหารด้วยช้อนซ้อม หรือบางประเทศการส่ายหน้าอาจจะแปลได้ว่า “ใช่” นี่คือสิ่งที่ นนร.ทั้งหมดจะต้อง ”เรียนรู้และปรับตัว” ให้เข้ากับวัฒนธรรมของประเทศนั้นๆ นอกจากนั้น การ “ปรับตัว” ของนนร.ในการเดินทางก็สำคัญเช่นกัน เมื่ออยู่บนเรือต้องเจอทั้งคลื่นลมที่รุนแรงหรืออาการเหนื่อยล้าจากการเดินทางทำให้หลายๆ คน ต้องเจอทั้งอาการเมาเรือ หรืออาการง่วงนอน แต่ทุกๆ อย่างมันคือการฝึกฝนให้ นนร. มีความอดทนและต้องปฏิบัติงานภายใต้สภาวะกดดันทางร่างกายและจิตใจต่างๆ การเดินทางในครึ่งหลังนี้ หลังจากออกจากเมืองท่าโคชิเพื่อมุ่งหน้าสู่สิงคโปร์ซึ่งเป็นการเดินทางเที่ยวที่ยาวนานที่สุดแล้ว มันเป็นช่วงเวลาที่สำคัญของประเพณีไทยพอดีครับ นั่นคือ “วันสงกรานต์” ถึงแม้ว่าจะไม่ได้กลับไปรดน้ำขอพรจากผู้ใหญ่ในบ้าน หรือเล่นฉีดน้ำกับเพื่อนๆ ที่ ถนนข้าวสาร หรือ ถนนสีลม พวกเราที่นี่ก็จัดงานสงกรานต์ในแบบฉบับของทหารเรือกัน การรดน้ำขอพรจากนายทหารอาวุโสหลายๆ ท่าน หรือการเล่นฉีดน้ำที่มีปริมาณไม่จำกัด เพียงแต่ว่าอาจจะเค็มไปหน่อยก็เท่านั้นเองครับ เมื่ออยู่กลางทะเลแล้วไร้ซึ่งตึกระฟ้าหรือแสงไฟและความวุ่นวายจากเมืองใหญ่ เหลือไว้เพียงเสียงคลื่นกระทบกับตัวเรือและหมู่ดาวมากมาย มันอาจจะเป็นช่วงเวลาที่ทำให้เราได้อยู่กับตัวเองและคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ได้ดีที่สุดครับ ว่าที่ผ่านมาเราทำอะไรผิดพลาดไปบ้าง แล้วปล่อยเรื่องที่ทุกข์ใจเหล่านั้นไปกับสายน้ำและสายลม สำหรับในพาร์ทที่สอง ผมคงต้องขอจบไว้เท่านี้ครับ แล้วพบกันในพาร์ทสุดท้ายครับ...//ที่มา: KrathongPhoto
ติดตามข่าวสารได้ที่ >> http://www.rtna.ac.th/training2018/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น